Pośród izolacji, w której cierpimy z powodu braku uczuć i spotkań, doświadczając braku wielu rzeczy, po raz kolejny posłuchajmy wieści, która nas zbawia: On zmartwychwstał i żyje obok nas.

Papież Franciszek

Tułamy się od paru lat po lesie. Nikt nie da jeść, nikt nie da szans, nikt broni nam nie niesie. Do tego jeszcze trzeba kryć się przed swoim i przed wrogiem. (…)

Słyszycie! Północ już bije,

Rok stary w mgły się rozwiewa,

Jak sen przepada…

Na ziemię w noc wtuloną, Bóg schodzi jak przed wiekami.

Braćmi się znowu poczyńmy, przebaczmy krzywdy, gdy trzeba.

13 grudnia 1981 r. komunistyczny reżim PRL-u, na czele z Wojciechem Jaruzelskim, wprowadził w Polsce stan wojenny. Tego dnia złamano nadzieje milionów Polaków i na wiele lat odsunięto szansę na demokratyczne przemiany. Stan wojenny przyniósł tysiącom osób i ich rodzinom wielkie cierpienie – izolację w obozach internowania, uwięzienie, pozbawienie pracy, inne represje, zaś dziesiątki niewinnych straciły życie.

101 lat od dnia odzyskania przez Polskę niepodległości… To dużo czy mało? Dość mamy za sobą bolesnych doświadczeń dziejowych czy też kolejne przyniesie nam przyszłość? Pamiętamy naszych poprzedników, którzy budowali nasz kraj, a może zapatrzeni jesteśmy w idoli jednej kartki kalendarza? Jesteśmy pokoleniem wspomnień czy awangardą nowego dobrego czasu pod polskim niebem i na polskiej ziemi?

Wśród tych, którzy odeszli w mijającym 2019 roku są nasi bliscy i są osoby, które pozostawiły po sobie ślad widziany w skali społecznej. Wspominamy dzisiaj – w Zaduszki – naszych zmarłych.

Nie żyje się, nie kocha się, nie umiera się – na próbę. Ta myśl wypowiedziana przez Świętego Jana Pawła II jest najlepszym przesłaniem do osobistej, rodzinnej i społecznej refleksji w dniu Wszystkich Świętych.

17 września w środku nocy otrzymałem telefon z sekretariatu wicekomisarza z zawiadomieniem, że pragnie mi on przekazać ważne oświadczenie rządu sowieckiego i zapytuje, czy mógłbym przybyć do niego o 3.00 rano. Byłem przygotowany na złe wiadomości, ale te, które na mnie czekały, były jeszcze gorsze.

W Wieluniu, o 4:40, gdy nikt tak naprawdę się nie spodziewał, rozpoczęło się trwające przez tamten tragiczny dzień niszczenie, które w efekcie doprowadziło do tego, że zniknęło 90 proc. starego centrum – 75 proc. miasta legło w gruzach. 1200 osób – zwykłych cywili – zostało zabitych, zamordowanych. Oni się tego nie spodziewali.

W 910. rocznicę Obrony Głogowa z roku 1109 zapraszamy mieszkańców i gości na niewątpliwie urozmaicony, całodzienny i spektakularny program wydarzeń.