„Skrzypek na dachu” (Fiddler on the Roof) jest jednym z tych musicali, które obiegły niemal cały świat, a niejeden jego fragment jest znany publiczności niezależnie od szerokości geograficznej.

Dwaj młodzi oficerowie Ferrando i Guglielmo, wysławiali piękno i cnotę swych narzeczonych Dorabelli oraz Fiordiligi. Przysłuchiwał się temu stary Don Alfonso, który obiecał, że dowiedzie o wątpliwej wierności kobiet.

Na wierszu Jana Brzechwy wychowało się niejedno pokolenie Polaków.

Romantyczna historia, w której świat realny przeplata się ze światem zjaw. Tłem historii libretta tej opery jest legenda o pięknej wieśniaczce, która zakochała się w księciu, nie znając jego prawdziwej tożsamości.

Arcydzieło literatury operowej. Jedno z najbardziej znaczących dzieł w historii opery.

„Poławiacze pereł” stanowią jedną z najpiękniejszych kompozycji Georgesa Bizeta. Pisząc to dzieło późniejszy autor nieśmiertelnej Carmen nie miał jeszcze 25 lat.

Wrocławski teatr operowy rozwija platformę VOD i już w styczniu zaprosi widzów na kolejne spektakle online. Wśród tytułów pojawią się Opowieści Hoffmanna oraz balet Giselle. Dotychczasowe realizacje wydarzeń online spotkały się z dużym zainteresowaniem widzów. Ostatni spektakl sylwestrowo-noworoczny, jaki zapowiadaliśmy w naszym portalu, zgromadził niemal 12 tysięczną publiczność.

Warsztaty baletowe i wokalne, zajęcia kreatywne i nauka tańca to tylko niektóre z atrakcji, jakie na nadchodzące ferie zimowe dla najmłodszych melomanów przygotowała Opera Wrocławska. Dzieci będą mogły uczestniczyć w cyklu warsztatów „Zimowego kwadransa muzycznego” za pośrednictwem kanału YouTube oraz profilu Opery na Facebooku.

Mimo „korona-kryzysu”, Opera Wrocławska się nie poddaje. Tak jak zapowiadaliśmy w naszym portalu 20 i 22 listopada miłośnicy sztuki mieli okazję obejrzeć jedno z najznakomitszych dzieł Giacomo Pucciniego w realizacji aktorów wrocławskiej opery. Wszystko odbyło się dzięki dobrodziejstwu, jakim jest Internet.

Treścią sławnej opery Pucciniego jest życie paryskiej bohemy w epoce „Balzakowskiej. Kompozytor w sposób niezwykle sugestywny i po mistrzowsku zrealizował to zadanie. Widz opery ma tutaj jeden z rzadkich przypadków, gdy każde słowo, każdy gest i każda sytuacja sceniczna są w idealnej symbiozie z muzyką, a ta posiada zarazem jedyny w swoim rodzaju, właściwy tylko dla tego kompozytora styl i urok.