Punktem wyjścia konceptu obrazów o ikonach jest założenie, że ikona, wbrew niektórym obiegowym opiniom, nie jest tworem skostniałym, obliczonym na reprodukowanie wedle dawno ustalonych schematów. Wyborski woli potraktować ją jako temat żywy i pokusić się o sprawdzenie granic tego fenomenu, poszukiwać jego substancji.
Od lat prowadzi on malarski dialog z tematyką ikony i rozważa motyw Całunu – ten złożony temat przewijał się w wielu jego obrazach i wcześniejszych wystawach (w Belgii, Holandii, Stanach Zjednoczonych i oczywiście w Polsce). Koncept obrazów o ikonach jest projektem nowszym, ukutym w ubiegłym roku dla potrzeb pojęciowego uchwycenia tych malarskich prób dyskutowania z określoną tradycją estetyczną i stanowi logiczne następstwo wcześniejszej pracy twórczej. Obrazy o ikonach stały się treścią i głównym motywem wystaw w ostatnich latach (m.in. w duńskim Hillerod, Gdańsku, Supraślu, Starogardzie, Wejherowie). Fundamentalną kwestią jest tu według Wyborskiego wielopostaciowość obrazów o ikonach. Różne mogą być jej odcienie: znajdzie się tu miejsce zarówno dla przetworzonych figuracji i figuratywnych deformacji, jak i abstrakcji, operujących kolorystyką i efektami pokrewnymi malarstwu ikonowemu, spośród których szczególną wagę artysta przywiązuje do nakładania transparentnych warstw złocistych – osobliwej wariacji na temat chryzografii, czyli tradycyjnej praktyki wykańczania detali pociągnięciami złotej farby, z tą zasadniczą różnicą naturalnie, że w przypadku obrazów Wyborskiego tyczy się to całych płaszczyzn obrazu. Koncept obrazów o ikonach jest projektem płynnym i żywym, wciąż ustalającym się i niezamkniętym. Wyborski jest przekonany, że jest to projekt obiecujący, rozważający na gruncie przyjętych założeń estetycznych kilka wyłaniających się wariantów. Jego naczelnym zamierzeniem jest przedyskutowanie tych możliwych wariantów. Kolejne prace, a nade wszystko dalsze wystawy, stanowią po temu najlepszą sposobność.
Wystawa obejmuje dość zróżnicowane prace, połączone wspólną ikonową inspiracją, prowadzącą do różnych rezultatów. Typowych ikonopejzaży na wystawie jest siedem. Oprócz nich można oglądać inne prace należące do kategorii obrazów o ikonach: przede wszystkim pokrewne tematycznie obrazy z motywami fasad budynków, zwykle z użyciem złoceń, często oparte na kontrastach złota i błękitów – czyli trzynaście obrazów o tematyce pejzażowo-miejskiej. Ponadto kilka przedstawień tematycznie bliżej związanych z ikoną: wizerunkowych (choć raczej przetwarzanych) oraz nieco bardziej abstrakcyjnych, bez wizerunków, z motywem oka, a także prace bardziej strukturalne, luźno nawiązujące do wątku Całunu.
Wystawę prac Pawła Wyborskiego pt. „Ikonopejzaże” można oglądać do 2 października 2016 r. w Galerii RING w Legnicy.
