Ebenezer Scrooge – bohater sztuki, to samotnik stroniący od ludzi, dbający jedynie o pomnażanie swojego majątku. W noc wigilijną ukazuje mu się duch Jakuba Marleya – zmarłego 7 lat wcześniej partnera w interesach, teraz odpokutowującego winy, popełnione za życia.
Marley, chcąc uchronić żyjącego jeszcze chciwca przed podobnym losem, ostrzega, aby zmienił swe postępowanie, bo spotka go zasłużona kara. Zapowiada też nadejście kolejnych duchów, które mają pomóc Ebenezerowi w dokonaniu właściwego wyboru. Pierwszy przybywa Duch Minionych Świąt Bożego Narodzenia i przypomina przeszłość: Scrooge jako chłopiec samotnie spędza Święta Bożego Narodzenia, jako młody mężczyzna odrzuca miłość swojej narzeczonej i stopniowo pogrąża się w odosobnieniu, a jedyną pasją jego życia staje się gromadzenie majątku. Kolejna zjawa, to Duch Tegorocznych Świąt Bożego Narodzenia, który pokazuje Scrooge’owi, jak wygląda ten dzień w domu jednego z podwładnych. Dom ten, choć biedny, pełen jest miłości. Najsmutniejsze jest jednak to, że jedno z dzieci jest bardzo ciężko chore, a rodzice nie są w stanie zapewnić mu odpowiedniego leczenia. Scrooge jest głęboko poruszony tym widokiem i zaczyna rozumieć, jak wielką krzywdę wyrządzał do tej pory innym ludziom. Ostatnia zjawa – Duch Przyszłych Świąt Bożego Narodzenia – najdotkliwiej uświadamia Scrooge’owi jego błędy, ukazując mu wizję świata bez niego. Nie jest to miła przepowiednia, bowiem po zatwardziałym skąpcu nikt nie zapłacze, nie ma nikogo, kto by go szczerze kochał. Nikt za nim nie tęskni, nikt nie potrzebuje. Te wizje zmieniają go.
„Scrooge. Opowieść wigilijna o Duchu” jest adaptacją jednego z najpopularniejszych dzieł Dickensa, które jest znane w Polsce pod tytułem „Opowieść wigilijna” i wielokrotnie było adaptowane na scenę i ekran. Kojarzy się z magią Świąt Bożego Narodzenia i ta magia sprawia, że wszystko staje się możliwe, a dobro zawsze zwycięża. Przedstawienie z gatunku „teatru familijnego” z muzyką i tańcami, dostarczy wiele wzruszeń i radości starszym i młodszym widzom.