W niezwykle skomplikowanym labiryncie uczuć, wszyscy bohaterowie uwikłani są w romansowe perypetie, tworząc mieszankę komedii omyłek i poważnych refleksji na temat międzyludzkich relacji, tolerancji i sztuki formowania własnego losu.
Zarówno byłej żonie, byłemu mężowi, studentce, jak i córce przydarzają się romansowe wydarzenia, nadając historii swoisty urok. Claude Islert stworzył niełatwe wyzwanie dla postaci w tej komedii, gdzie bohaterowie nie mają lekko. Pan profesor Eduardo (były mąż), wybitny matematyk, okazuje się być znacznie starszy od swojej ukochanej Sarah, która z determinacją dąży do ślubu. Również pani profesor Marion (była żona) nie zgadza się z metrykalnym wiekiem swojego partnera, a trzecia para – młoda córka profesora Julia i starszy Marco, niby elektryk – ma identyczny „wiekowy” problemem.
Komedia ta, mimo dużych problemów poruszanych w treści, przynosi widzom radość w trudach bohaterów. Akcja rozwija się dynamicznie, gdy postaci starają się rozwikłać skomplikowane węzły życiowe. Choć zadanie nie jest łatwe, paradoksalnie im trudniej dla bohaterów, tym radośniej dla widzów.