Przed nami wieczór z monodramami inspirowanymi twórczością Julio Cortázara.
„Intelektualnym sprawdzianem czytelnika jest podjęcie przez niego wędrówki śladem cortazarowskiej myśli. Tu, niczym w mitycznym labiryncie, Nieoczekiwane przeważa nad przyjazną bliskością Oswojonego. A z drugiej strony szuka raczej porozumienia, niż taniego efektu, czy epatowania kreatywną zdolnością wyobraźni. Światem Cortázara rządzi zaskoczenie, a w nim coś wymykającego się racjonalnej ocenie sytuacji, niemal zawsze odsłaniającego „drugą stronę” tego, co już zdążyło nas porwać i nami zawładnąć. Nieracjonalna zmiana akcji (któż oczekiwałby tu zresztą innej) oznacza również przemianę nas samych – jesteśmy wciągnięci i uniesieni, niczym w narkotycznym transie, w którym pewna jest chyba jedynie nieprzewidywalność. To co wyróżnia prozę latynoamerykańską, zwykło się często określać mianem absurdu. Znamienne jest chyba wspomnienie Cortázara z czasów młodości, kiedy kolega ze szkolnej ławy zwrócił mu z niesmakiem Tajemnicę Wilhelma Storitza Juliusza Verne’a, mówiąc, że jest ona „zbyt fantastyczna”. Ów późniejszy przewrót w postrzeganiu literackiej fikcji, który zapoczątkował jeszcze Borges, a kontynuował ją m.in. Cortázar, torował sobie drogę uparcie, ale spełnił chyba pokładane w nim nadzieje, odrzucając reguły wyobraźni realistycznej. Ale ów „taniec na linie”, balans pomiędzy realnością i fikcją nie oznacza zagubienia literackiej intencji, czy wyalienowania. Cytowane przy omawianiu jednego z tomów opowiadań Cortázara zdanie Antoine’a Artaud: „Nigdy realne, lecz zawsze prawdziwe” najlepiej oddaje intencję argentyńskiego pisarza, zawdzięczającego tak wiele francuskim surrealistom. Zarówno w opowiadaniach, jak i w Grze w klasy jest coś, co nie pozwala później na pomyłkę z czymkolwiek innym. Język tych książek tworzy przedziwną atmosferę, w której tajemnym blaskiem skrzą się niewidoczne gdzie indziej szczegóły zdarzeń i myśli.” Tak o twórczości Julio Cortázara napisał Mariusz Kubik na łamach Gazety Uniwersyteckiej Uniwersytetu Śląskiego.
Będziemy mogli osobiście przekonać się o tym i dotknąć dzieł Julio Cortázara podczas wieczoru artystycznego. W etiudzie „Posłuchaj” wystąpi Marek Mazurkiewicz, zaś w etiudzie „Gonić króliczka” wykonawczynią będzie Dominika Radwan. Widowisko odbędzie się w sobotę 30 stycznia 2016 r. o godz. 18:00 w Kłodzkim Centrum Kultury.
