W roku 1937 jeden z czołowych marszandów międzywojennego Paryża, Ambroise Vollard, zamówił u Picassa okolicznościową tekę grafik — akwafort. Zawierała ona pięć zestawów tematycznych i zatytułowana została „Suita Vollarda”.
Na wystawie możemy zobaczyć niektóre prace z tej tek, sygnowane przez artystę. We wszystkich przewija się motyw fascynacji antykiem oraz kult aktu. Technika linorytu reprezentowana jest na wystawie przez prace wykonane w latach sześćdziesiątych (teka „Linogravures”). Tematycznie nawiązują one do popularnych w twórczości Picassa motywów bachanaliów i korridy. Szczególnego smaku kolekcji dodają staloryty poświęcone tematyce erotycznej. Prace, które oglądać możemy na wystawie są stalorytami perfekcyjnie wykonanymi w 1969 roku przez amerykańskie wydawnictwo Avangarde. Frywolne, ale i nieco żartobliwe, są kwintesencją natury samego artysty. W 1959 roku Picasso wykonał na zamówienie tekę grafik z okazji osiemdziesiątej rocznicy powstania wieży Eiffla. Prace te wydane zostały przez znane paryskie wydawnictwo Montmartre.
Na wystawie eksponowane są odbitki prac z tej teki, przeniesione na płyty cynkowe i sygnowane przez artystę ołówkiem. Stylistyka i tematyka tego cyklu nawiązuje do motywów antycznych. Heliografiki, z powracającym motywem malarza i modelki oraz clownów, to jedne z piękniejszych prac eksponowanych na wystawie. Przypominają swym charakterem lawowane tuszem rysunki bądź akwarele. Sygnowane przez artystę, wydane zostały przez wydawnictwo Verve Mourlot. Ozdobą wystawy są wielkoformatowe litografie barwne pochodzące z kolekcji Mariny Picasso, wnuczki malarza. Ich stylistyka jest bardzo różnorodna — od postkubistycznej deformacji, poprzez realistyczny monumentalizm form, aż po ascetyczną kreskę. Kolejny cykl graficzny „Wojna i Pokój” z 1954 roku jest reprezentowany na wystawie w formie barwnych litografii.
Pablo Picasso (Pablo Ruiz Blasco) żył w latach 1881—1973. Jest jednym z najsłynniejszych artystów XX wieku. Był niezwykle charyzmatycznym twórcą, o nietuzinkowym temperamencie, uprawiający różnorakie dziedziny sztuki. Obdarzony niezwykłym, niemalże pierwotnym instynktem malarskim i rysunkowym. Jego artystyczna wszechstronność objawiała się zarówno w technice (malarz, rzeźbiarz, grafik, ceramik), jak i w formie (w swej pracy używał ołówka, akwarel, farb olejnych, kredek, metalu, gipsu, kamienia oraz różnorodnych odpadów). Przez całe życie z pasją odkrywał dla siebie nowe obszary artystycznego działania, burzył je i budował na nowo. Żaden ze współczesnych twórców sztuki nie może się równać z nim pod względem artystycznej płodności. Grafika stanowi jedną z dyscyplin, którymi zajmował się Picasso. Uprawiał wiele jej odmian, m.in. akwatintę, drzeworyt, linoryt, staloryt, mezzotintę, preferując jednak litografię i akwafortę. Najbardziej obfitujący w graficzne dokonania okres dla Picassa rozpoczyna się od lat trzydziestych XX wieku. Szacuje się, że artysta stworzył za życia około 2000 grafik.
Wystawa „Pablo Picasso – grafika nieokiełznana” – Galeria Fotografii (Rynek 44) – Świdnica – ekspozycja dostępna do 6 kwietnia 2022
