Sergiusz Sachno jest absolwentem Liceum im. Stefana Czarneckiego w Szczecinie. W roku 1968 ukończył studia na Uniwersytecie Warszawskim, w roku 1970 został absolwentem Uniwersytetu Karola w Pradze. Od 1972 roku zajmuje się fotografią studyjną, teatralną, filmową, fotografią aktu, portretu, mody.

Czym jest tytułowa Karuta? To sport, który bazuje na grze karcianej sprzed czterystu lat, powstałej w oparciu o „Ogura Hyakunin Isshu”, czyli zbiór stu wierszy napisanych między VIII a XIII wiekiem przez stu autorów. O tym klasycznym dziele japońskie dzieci uczą się w szkołach. W Polsce praktycznie nikt o nim nie słyszał.

Lubię ingerować w strukturę obrazu, uplastyczniając go, przetwarzając na różne sposoby techniką animacji i fotomontażu, zarówno klasycznego, jak i cyfrowego. W procesie postprodukcji, jaki stosuję, fotografia zaczyna przypominać grafikę – mówi Julita Pyka, która uczestniczyła już w licznych wystawach zbiorowych w Polsce, Czechach i Niemczech.

Obiekty czy konstrukcje, które artysta buduje według wcześniejszego projektu, przenosi następnie w fikcyjną przestrzeń obrazu fotograficznego. Fotografia daje mu możliwość powołania do życia świata, który w obrazie fotograficznym egzystuje samodzielnie. Świadomość „obrazo-światów” wyznacza całą twórczość Grzegorza Przyborka – podmiotu filozofującego i (s)twórczego zarazem, afirmującego iluzję realności istnienia świata i przemijalności jego doświadczania, przełożonego na fantazmaty – realne obrazy nie przedmiotów, ale spostrzeżeń, przeżyć i wyobraźni pozostającej na usługach intelektu.

Autorką prac prezentowanych na wystawie „Za…i przed kamerą – Dolina Pałaców i Ogrodów” jest Marzena Zawal. Na ekspozycji można będzie zobaczyć fotografie reportażowe oraz fotosy z planu filmowego dokumentu fabularyzowanego Dolina Pałaców i Ogrodów.

Szesnastu fotografów zaprezentuje swoje zdjęcia na wystawie przygotowanej przez Kłodzki Klub Fotograficzny. Kolekcja nosi tytuł „Ludzie, którzy zwrócili moją uwagę”.

Plenery fotograficzne organizowane przez Okręg Dolnośląski Związku Polskich Artystów Fotografików stały się ważnym dla uczestniczących w nich twórców elementem życia artystycznego, być może z potrzeby ducha, z tęsknoty za możliwością przeniesienia się w miejscu i czasie oraz z potrzeby wyzwolenia owego potencjału kreatywnego.

Nieupozowanie i nieustawienie zdjęcia to podstawowa zasada fotografii ulicznej. Fotograf musi obserwować, dostrzegać to, czego inni nie zauważają. Są też tacy, którzy niemal uprzedzają wypadki – wcześniej widzą, że ktoś ciekawie ubrany wejdzie za moment w promień słońca, przejeżdżający wagon zasłoni reklamę, albo pędzący – stworzy ciekawy, rozmyty drugi plan. Do większości zdjęć ulicznych trzeba mieć też sporo szczęścia.

Obejrzyjmy fotografie Renaty Młynarczyk, Rolanda Okonia i Dariusza Sebastiańskiego. Okazją do ich prześwietlania osobistymi punktami widzenia, emocjami i skojarzeniami, niech będzie wystawa, na którą właśnie zapraszamy.

Tylko czas płynie niezmiennie. Wszystko, co utrwalone fotograficznie na papierze, staje się w jednej chwili subiektywnym dowodem przeszłości i aktu twórczego. Ale z czasem papier, tak jak wielokrotnie odtwarzana płyta winylowa, przyjmuje zabrudzenia i rysy, niszczeje.