Wacław Wantuch traktuje nagie ciało kobiety jak piękną formę. Szuka w nim geometrii i abstrakcyjnego kształtu. Choć jest wykształconym rzeźbiarzem to po mistrzowsku rzeźbi światłem, a nie dłutem.

Fotografia kolorowa różni się zasadniczo od konwencjonalnej czarno-białej, bo bliżej jej do fikcyjności oraz swobody ekspresyjnej obrazów manualnych i choć zachowuje związek z „tym co było”, czyli z faktami obecnymi w rzeczywistości, to jednak poddaje je barwnym interpretacjom, kreując w istocie niejako „inscenizowane kolorystycznie” nowe wizerunki, nowe obrazy, które trudno w proponowanej skali barw szukać w naturze.

Na wystawie pokazane zostaną najważniejsze cykle Agaty Szuby, prezentowane wcześniej na licznych wystawach indywidualnych i pokazach zbiorowych zarówno w kraju, jak i za granicą, a także realizacje dotychczas nieupublicznione.

Cykl prac Romualda Kutery pod nazwą „TU” lub z angielskiego „HERE” odwołuje się do fundamentalnej wartości bycia „tu i teraz”. Jednak miejsca i czas, które artysta rejestrował od 1974 r. na fotografiach i filmach nie są dla niego tak ważne jak świadomość własnej tożsamości.

„Oglądając fotografie Lili Dmochowskiej, która zestawiła dziesiątki klamek, jakie pojawiły się na jej drodze, pośród licznych (dalekich i bliskich) wypraw, wybieramy się w podróż na drugą stronę lustra, mając za przewodnika czułego obserwatora świata, jakim jest ich autorka” (Krzysztof Rudowski).

Poza dominującymi cyklami o charakterze dokumentu (wykonywanego równolegle na potrzeby artystyczne i zawodowe) szczególną uwagę poświęca fotografii inscenizowanej. Artysta zajmuje się także filmem, malarstwem i dedykowanymi przestrzeni publicznej obiektami, najczęściej o fotomedialnej proweniencji.

Tomasz Mniamos – fotograf, operator filmowy, muzyk, street artysta, założyciel formacji SAD (Stowarzyszenie Antydebilne Disco) i Acid TV.

W Centrum Informacji Turystycznej i Kulturalnej w Ziębicach odbył się wernisaż wystawy pt. „10 portretów ziębiczan” – część druga.

To nie tylko druga wspólna wystawa dwóch kłodzkich fotografów, których tematem są zdjęcia wykonane podczas ubiegłorocznego Festiwalu “Zderzenie Teatrów”, ale także swoisty notatnik wrażeń i doznań mieszających się ze zwykłym podglądactwem tego co na scenie.

Wystawa „Negocjowanie tożsamości. Między realnym a wirtualnym w fotografii XXI wieku” konfrontuje ze sobą różne najnowsze sposoby wypowiedzi, od fotografii analogowej, poprzez fotokolaż, po fotomontaż komputerowy i panoramy fotograficzne. Zadaje pytanie, czy we współczesnej praktyce ważna jest kategoria dokumentu i mimesis, czy też techniki oparte na różnorodnym montażu?

Zapraszamy do Galerii Ossolińskiej na nową wystawę planszową, która dzięki archiwalnym zdjęciom z okresu PRL-u pokaże, jak spędzano lato na Dolnym Śląsku.

Od 2016 roku Michał Woroniak fotografuje krajobraz południowej Wielkopolski, regionu uważanego za spichlerz Polski, gdzie od stuleci kwitnie rolnictwo. Stało się ono podstawą rozwoju przemysłu spożywczego – na obszarze całej krainy rozsiane są młyny, zakłady przetwórstwa warzyw i owoców, browary, gorzelnie oraz zakłady mięsne. Wszystko to wrosło w wielkopolski krajobraz i stało się jego charakterystycznymi elementami, śladami ludzkiej działalności.