„Cukiernia Europa” jest sarkastyczną redefinicją współczesności i obnażeniem prawdziwych intencji ludzi władzy.
Całą twórczość Aleksandara Stankoskiego cechuje stale obecna dychotomia oraz przeplatanie się figuratywności z abstrakcją, co czyni praktycznie niemożliwym klasyfikację stylu jego dzieł z punktu widzenia klasycznej teorii sztuki. Ta niejednoznaczność otwiera jednak pole do dyskusji nad ich warstwą ideologiczną oraz, z uwagi na zaangażowanie – polityczną – czy i kiedy bliżej im do prawicowego, klasycystycznego modelu sztuki czy modernistycznego pojęcia i wartości lewicy? Śmiałość, którą Stankoski prezentuje poprzez swoje dzieła, jest rezultatem jego potrzeby wizualizacji epistemy, jego nieustającej woli poznania, a następnie ujęcia go w specyficzne ramy sztuki. Idąc za tym, koncept wystawy Cukiernia Europa również jest epistemologiczny, teoretyzujący wiedzę o sztuce oraz sposoby, jakimi wiedza o oraz w sztuce jest przedstawiana za pomocą konkretnych, materialnych narzędzi. Innymi słowy – to analiza i alegoryczne przedstawienie teorii sztuki jako ciągle żywej inspiracji artystycznej.
Współczesny świat realizuje swoje osiągnięcia przede wszystkim poprzez rozwój technologiczny, wysuwając na pierwszy plan sieci społecznościowe i komunikacyjne, które za pośrednictwem mediów i społeczeństwa informacyjnego osiągnęły swój szczyt i stały się nieodzowne dla rozwoju zarówno całego społeczeństwa, jak i jednostki będącej integralną częścią tego systemu. Globalizacja – i połączona z nią maszyneria zmiany świadomości za pośrednictwem mass-mediów i reklamy – kreują nowy porządek świata, w którym jednostka alienuje się i traci swoją tożsamość. De facto, współczesna industrializacja i technologizacja życia wbrew swoim założeniom (a może właśnie zgodnie z nimi…?) wiodą ku dezintegracji życia społecznego.
Aleksandar Stankoski, będąc świadkiem takiego rozwoju wydarzeń, swoją estetyczną strategię buduje na demistyfikacji wspomnianych społecznych fenomenów. Jego sztuka komentuje przemiany społeczne, polityczne i kulturowe na poziomie zarówno lokalnym, jak i globalnym. W centrum jego zainteresowań leży stworzenie ironicznej syntezy znanych już prądów artystycznych oraz społeczno-politycznych ideologii, sarkastyczna redefinicja współczesności, obnażenie prawdziwych intencji możnych tego świata, którzy pod pretekstem „lepszego jutra” dbają jedynie o własne interesy. Drogą do wyrażenia tak szerokiego celu w sztuce Stankoskiego stały się podobnie szerokie metody artystyczne: malarstwo, kolaż, szkic, grafika, fotografia, plakat, komiks, instalacja artystyczna, a także sztuki wizualne jak video czy krótkometrażowy film. Połączenie tego w nierzadko nadrealne sekwencje ma za zadanie uświadomić nam nie tylko cały absurd tego świata, ale również fakt, że aby przeżyć, z tym absurdem musimy żyć.
Wystawę pt. „Cukiernia Europa” można oglądać do 25 listopada 2017 r. w Galerii Miejskiej we Wrocławiu.
